Απου μιτσήν τζαι απου πελλόν..

Φέτος δεν εσχολίασα την γιουροβίζιον – ή οτιδήποτε άλλο – αλλά θεωρώ καθήκον μου να σπάσω την σιωπή μου με ένα σημαντικότατο γιουροβίζιον άφτερ, δια να απαντήσω σ’εσένα Μητέρα, που από την ώρα που επήρεν το φτίν σου περί Κοντσίτας, έπαθες πολιτισμικό σοκ. Σαν να μην μπορούσες να πιστέψεις ότι ένας άνθρωπος που μοιάζει με την Κοντσίτα μπορεί να υπάρχει στην πραγματική ζωή στον πλανήτη Γη. Αμ δε.. Όταν δε “εκέρτησεν την γιουροβίζιον τζείντο πράμα!!” εκλώστην τ’αντερίν σου και αναρωτήθηκες μεγαλόφωνα γεμάτη απόγνωση και μέσω facebook,

Και τι θα πω εγώ στο παιδί μου;;”

Και τώρα καλή (αν και τσας χαζή) μου Μητέρα, θα σου διηγηθώ μία ιστορία βγαλμένη επίσης από την πραγματική ζωή στον πλανήτη Γη που ευελπιστώ πως θα σου λύσει την απορία σου.

 

Σάββατο βράδυ, 9 τοπική, η Οικογένεια Πράκτωρ στρώνεται να παρακολουθήσει γιουροβίζιον, “Για πρώτη φορά από το 1997 να πούμεν!!” όπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Λέδη Πράκτωρ. Ο λόγος; Μα ποιος άλλος από τον μικρό Πρακτοράκο, ο οποίος αν δεν δει την γιουροβίζιον εννά τον περιπαίζουν οι φίλοι του στο νηπιαγωγείο τη Δευτέρα, τάχα “ρεεεεε μα είσαι παλαβόοοοοοος;;; εν είδες την γιουροβίζιοοοοον;;; μα χάννει η παττίχα σου;;”.

 

Άρα μιλούμε για ένα νήπιο. Σαν το παιδί σου. Γιατί αν εν πιο μεγάλο που νήπιο θεωρώ ότι έσιει laptop/smartphone/ipad και παίζει την τεχνολογία στα δαχτυλάκια του, άρα ότι τζαι να του πεις τωρά τζαι να πάει, τζείνο ξέρει καλλύττερα σου.

Ας υποθέσουμε τώρα ότι το παιδί σου, πέραν του ότι σε έχει εσένα για μάνα, είναι ένα φυσιολογικό παιδί, σαν τον μικρό Πρακτοράκο. 

 

Έρχεται που λες και η σειρά της Αυστρίας, όπου ο μικρός αναφωνεί,“Μάμμα! Κοίτα! Τούτη η κοπέλα έχει γένι!”

Στο οποίο η Λέδη Πράκτωρ απαντά, “Ναι Πρακτοράκο μου, έχει γένι.”

Στο οποίο ο μικρός την αποστομώσει με το, “Ίντα ωραία μάτια έσιει…!“

 

Με λλίγα λόγια, ο μικρός έκαμε την παρατήρηση του διότι δεν εξανάδεν κοπέλλα με μούσι ο άνθρωπος, τζαι επήεν πάρα κάτω/πάνω, να θαυμάσει τα μάτια της κοπέλας με το μούσι. 

Του μικρού παραπάνω εντύπωση του έκαμε η συμμετοχή της Ρουμανίας με το στρογγυλό πιάνο, παρά η Κοντσίτα. Τάχα το στρογγυλό πιάνο είναι πιο “παράξενο” από μια κοπέλα με γένια, ή έναν άντρα με γυναικεία αμφίεση για ένα φυσιολογικό παιδί. Και τούτη την σύγκριση μεταξύ στρογγυλού πιάνου και Κοντσίτας δεν την έκανε το παιδί, αλλά εγώ η ενήλικας, παρατηρώντας τις αντιδράσεις του σε σχέση με τις δικές σου αντιδράσεις, Μητέρα.

Επομένως το ερώτημα δεν είναι τι να πεις στο παιδί σου, γιατί αν δεν το δραματοποιήσεις εσύ το θέμα, το παιδί δεν πρόκειται να κοιμηθεί με τες κλάτσες, ούτε να έχει εφιάλτες. Το πολύ να γίνει πιο δεκτικό από την μάνα του.

Το ερώτημα είναι τι θα πει το παιδί σου μεγαλώνοντας σε σένα. Εύχομαι να’ν κάτι στα πλαίσια του “Στα καρναβάλια μια χαρά ντύνεται ο παπάς τραβεστί με τον τζοίλιο να ρέμπει τόσα χρόνια τζ’αρέσκει σου. Η Κοντσίτα σε επείραξεν;;”

 

Και ας μη ξεχνάμε πως ο Αρκάς ζωγράφιζε Κοντσίτες πριν καν αυτή γεννηθεί. 

 

Do your kids a favour and

COME OUT OF YOUR BUBBLE AND INTO THE REAL WORLD.