Μοιρολόι στην Ο-Μινόρε*

Συννεφιασμένη βροχερή
(Δευτέρα)
Μοιάζεις με την καρδιά μου
(Σήμερα)

Τι είναι η Ζωή, αλήθεια;

Η Ζωή είναι άνθρωπος. Χα χα, σε παραπλάνησα. (Ορίστε μιαν πατανία.) Δεν είναι ώρα για φιλοσοφίες. Ναι μεν σήμερα έχω τα blues, ναι μεν ο ουρανός κι εγώ είμαστε ντυμένοι στα γκρίζα και τρέχουν οι βρύσες μας παράλληλα, αλλά φτάνει πιά μοιρολόι.

Είμαι στην κατάλληλη ψυχοσύνθεση για να παρακολουθήσω Greys Anatomy:
1. Διαθέτει άπλετο δράμα και ταλαίπωρες ιστορίες που ανταποκρίνονται στο vulnerability μου,
2. Χρειάζεται το μινιμουμ των εγκεφαλικών μου δυνατοτήτων για να παρακολουθήσω την υπόθεση και
3.  Μπορώ να συγκινούμαι και να κλαίω με τις ζωές των πρωταγωνιστών, που ειναι για κλάματα, σε αντίθεση με την δική μου, που δεν είναι.

Τι δε θα’δινα το “Έχω ανάγκη να βάλω τις φορμούες μου, να τυλιχτώ την πατανία και να δω 4 επισόδεια Greys Anatomy στη σειρά”, να είχε ως πιθανή ανταπόκριση “Να πάεις σπίτι καλώ μάνα μου, φτάνει να είσαι χάππι” από τη διεύθυνση. Τωρά αναγκάζουν με να πω ότι έπιαν’με η διάρροια.

* Ο: Ορμόνη