Γκρουπ Σχετικών
Καθώς με έψαχνα στο google, έπεσα πάνω σε ένα εξαιρετικό άρθρο στο μπλογκ της Αικατερίνης Τεμπέλη (ούτε γω την ξέρω) με τίτλο
“Πόσο αξιόπιστες είναι οι ψυχιατρικές διαγνώσεις;”.
Είναι ομολογουμένως ένα θέμα που μπορεί να συζητείται από σχετικούς, ημισχετικούς και άσχετους για μέρες. Οι σχετικοί όμως να εν χωριστά που τους ημισχετικούς γιατί αλλιώς εννά θρηνήσουμε θύματα. Ως γνωστό η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια. Οι άσχετοι μπορούν να επιλέξουν γκρουπ κατά βούληση. Οι έξυπνοι εννά μάθουν κάτι, οι σβηστοί εννά νομίζουν πως εμάθαν κάτι.
Απευθύνομαι στους σχετικούς, στους άσχετους που εν έξυπνοι, και στους ημισχετικούς με το σπάνιο χάρισμα της ανοιχτομυαλοσύνης. Ξέρετε ποιοί είσαστε.
Το κείμενο εν μια ιστορία για τον David Rosenham (ούτε γω τον ξέρω), ο οποίος ετόλμησε να αμφισβητήσει το δόγμα της ψυχιατρικής το 70 με ένα ιδιοφυέστατο (και αθκιασερότατο) πείραμα, και ο οποίος apparently έγινε το νέο μου ίνδαλμα. Νιώθω πιο φωτισμένη. Τα σχόλια εξαιρετικά. Το δικό μου κυρίως. Εκεί θα βρείτε και την άποψη μου συνοπτικά. Τζαι μετά αν θέλετε ελάτε να κουβεντιάσουμε.
Dr. Ψωναρα's Corner 
Το διάβασα κι εγώ το άρθρο και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα και να πω την αλήθεια ανησύχησα λίγο. Αλήθεια ως μη ειδική, ήθελα να κάνω μια ερώτηση? Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη εργαστηριακή εξέταση που μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση ψυχικής πάθησης? Όπως π.χ. μπορεί να μετρηθεί το λίθιο στον οργανισμό?
Οι ημιμαθείς ποιοι ένι; τζιήνοι που θκιαβάζουν βιβλία αυτοβοήθειας όπως την μπρίτζιετ τζόουνς ή τζιήνοι που έχουν ένα τίτλο ανθρωπιστικών σπουδών αλλά όχι τη χάρη;
ωραίο το ποστ της κοπέλας
Στο blog μου έχω εδώ και αρκετό καιρό σύνδεσμο με τίτλο “Ψυχιατρική=βιομηχανία θανάτου”
http://cchrgr.blogspot.com/
με τεκμηριωμένα ντοκυμαντέρ και έρευνες
κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση και το λέω όπως το θυμάμαι χωρίς να θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες
ένας ψυχολόγος αν θυμάμαι καλά ήθελε να αποδείξει πόσο αυθαίρετες είναι όλες αυτές οι ταχα διαγνώσεις των ψυχιάτρων και μαζί με άλλους 9 εθελεοντές αν θυμάμαι και πάλι καλά
πήγαν σε διάφορες κλινικές των ΗΠΑ και όλοι μαζί ανέφεραν στους ψυχιάτρους ότι ακούγανε μια λέξη την λέξη θαμπ
κατά τα άλλα όμως συμπεριφέρονταν απολύτως νορμάλ (ό,τι και να σημαίενει αυτό φυσικά)
αμέσως “διαγνώστηκαν” με διάφορες παθήσεις διαφορετικές μεταξύ τους
και κρατήθηκαν μέσα
όταν τους εξηγήθηκε τις πρώτες μέρες ότι όλα αυτά ήταν απλά ένα πείραμα οι ψυχιατροι δεν τους άφηναν να φύγουν αφού θεωρούσαν ότι τους έλεγαν ψέματα
έτσι αναγκάστηκαν να παίξουν τους πελλούς και τάχα ότι βελτιώθηκε η κατάσταση τους ώστε να τους αφήσουν να βγουν!!!
αμέσως ο ψυχολόγος που είχε την ευθύνη της έρευνας αυτής απεκάλυψε το τι είχε γίνει με απότελεσμα να ξεπάσει σκάνδαλο για τις “διαγνώσεις” των ψυχιατρικών κλινικών
μια κλινική βγήκε δημοσίως και προκάλεσε τον ψυχολόγο και του είπε ότι εντός του επόμενου χρόνου να του στείλει όποτε θέλει “ψεύτικους” ασθενείς και ότι το εκπαιδευμένο ψυχιατρικό προσωπικό θα τους εντοπίσει αμέσως
περνά ο χρόνος και η κλινική δίνει στην δημοσιότητα έντυπο με το οποίο λέει ότι εντόπισε αν θυμάμαι καλά και πάλι 42 ψευτοασθενείς που έστειλε σκοπίμως ο ψυχολόγος
ο ψυχολόγος είπε ότι δεν είχε στείλει ΚΑΝΕΝΑ!!!!!!
http://www.youtube.com/user/CCHRGR
Όπως κάθε επάγγελμα που βασίζεται στη διάγνωση (βλ. γιατροί, μηχανικοί, αστροφυσικοί, μουσικοί κλπ) δέν μπορεί να περιμένει κανείς 100% αποτελεσματικότητα που ένα ραντεβού. Ο εκπαιδευμένος προσπαθεί να βρεί σημάδια στο παρουσιαστικό, την ενέργεια, τα ‘συμπτώματα’ που λέει ο ‘ασθενής’ ότι έχει (βλ. αυτοκίνητο, μαθητής κλπ). Έννεν φώς φανάρι, όσο τζιαι να τα τυποποιήσαν στο DSM IV κλπ. Γιατί να περιμένουμε ακρίβεια? Αφού εν άβυσσος ο μηχανισμός του νού. Τζιαι κάποιος υγειής άθρωπος που εν καλός ηθοποιός, μπορεί να ξεγελάσει ένα γιατρό άμα ξέρει ποιά συμπτώματα εν triggers μές το DSM. Άμα του πείς του γιατρού “I have suicidal thoughts, can’t get out of bed, feel devastated, dark, can’t go on” τί να σου πεί? Εν διάγνωση depression αμέσως. Να το ρισκάρει δηλαδή ότι μπορεί να λαλείς ψέματα?
Αλλά ένας Καλός Γιατρός, άμα σε δεί δυό τρείς φορές, εννα καταλάβει! Σίουρα.
Καλά, που το ’70 ώς τωρά έκαμε άλματα η διαγνωστική, σίουρα. Έν νομίζω να μπορώ να μιλήσω για το άρθρο καθ’ αυτό ώς παράδειγμα τσαρλατανίας. Πιστεύω στη ψυχιατρική.
Μερόπη
ακριβώς αυτό θίγω στο σχόλιο μου στο κείμενο της Κατερίνας, ότι δεν υπάρχουν τέτοιου είδους εξετάσεις. Η μέτρηση λίθιου γίνεται 1. γιατί το λίθιο είναι νεφροτοξικό και δεν πρέπει να υπερβαίνει μια συγκεκριμένη συγκέντρωση στο αίμα και 2. για να επιβαιβεώσεις πως ο ασθενής ακολουθεί την θεραπεία του.
Η διαγνωστική διαδικασία είναι αρκετά απαιτητική, με εξειδικευμένα ψυχολογικά τέστ, παρακολούθηση, κτλ. Όμως είναι συχνά που πρέπει ως γιατρός να δώσεις διάγνωση στον ασθενή σου μόλις μετά την πρώτη σας συνάντηση. Γιατί να δώσεις διάγνωση? Για να δώσεις άμεση θεραπεία εφόσον χρειάζεται. Αν παρουσιάζεις συμπτωματολογία καταθλιπτικού, τότε παίρνεις διάγνωση καταθλιπτικό επεισόδιο. Από κει και πέρα είναι trial and error. Αν είσαι λλίο κοψονούρης, δεν είναι όμως και τόσο δύσκολο να υποψιαστείς πότε ο ασθενής σε δουλεύει. Το θέμα είναι αν ο ίδιος ως θεραπευτής προτιμάς να παίξεις πελλό παρά να μπεις στην διαδικασία να εμβαθύνεις. Άνθρωπος όμως που πάει στον ψυχίατρο για να πει ψέματα, συνήθως έχει άλλα θέματα που χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης όπως μοναξιά, χειριστικότητα, κτλ.
Στο DSM, συντομογραφία για Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (εγχειρίδιο διαφορικής διάγνωσης) υπάρχουν και διαγνώσεις “safety nets” που μπορεί κάποιος να δώσει, πχ “Ψυχικό νόσημα not otherwise specified”. Διαγνώσεις όπως διπολική διαταραχή, σχιζοφρένεια, και γενικότερα βαριές, εφόρου ζωής διαταραχές, έχουν ως όρο η συμπτωματολογία να υπάρχει για τουλάχιστον 6 μήνες μέχρι και 2 χρόνια, και να έχουν αποκλειστεί άλλες αιτίες, οπότε δεν δίνονται πλέον τόσο εύκολα και επιπόλαια. Στο μέλλον ελπίζουμε πως οι διαγνώσεις θα δίνονται μέσω εξετάσεων που δείχνουν την λειτουργία του εγκεφάλου όπως το SPECT, PET κτλ.
Ριτσα
Οι ημιμαθείς εν τζείνοι που ξέρουν ένα πράμα τζαι νομίζουν πως τα ξέρουν ούλλα. πχ:
– Απαναία μου κόρη πονώ πολλά δαμέ!
– Μεν ανησυχείς, είχα ακριβώς το ίδιο πράμα, τελικά ήταν σπασμός των εντέρων!! Έννεν τίποτε εννά περάσει!!
Ε τζαι πού΄σαι ρε μάντη!
OSR
Σχεδόν λυπούμαι σε που εμπήκες στον κόπο να γράψεις ολόκληρη την ιστορία χωρίς να τσιακκάρεις τουλάχιστον ότι σας παραπέμπω ακριβώς σε τούτην την ιστορία, φυσικά γραμμένη με περισσότερη ακρίβεια.
Διάσπορος
Πολλά valid points. “Εν άβυσσος ο μηχανισμός του νου” και το DSM προσπαθεί να τον βάλει σε κατηγορίες για να μεν μπλέκουμε τα μπούτια μας. Όι πως τα καταφέρνει. Έχουμε 194 διαγνώσεις και 5 θεραπείες. (5 θεραπείες = 5 κατηγορίες θεραπείας)
Τσαρλατάνοι υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Αυτό δεν αναιρεί την εγκυρότητα της ψυχιατρικής ως επιστήμη.
Ρε Ψυχία εκνευρίζουν με πολλά κάτι τύποι που μηχανορραφούν για να αποδείξουν ότι η ψυχιατρική/ψυχολογία εν μαλακίες. Τζιαι που σκοπός τους εν να δείξουν ότι έν είναι επιστήμη. Η ζημιά που κάμνουν εν τεράστια. Υποψιάζομαι έσιει πολλύν κόσμο που πάσχει αλλά λόγω του ταμπού τζιαι του φόβου έν κοντεύκει σε ψυχίατρο.
Πάεις σε ψυχίατρο? Σημαίνει είσαι ψώνιο, έν μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνος σου τα προβλήματα σου, ή χειρότερα, πάεις για να σε περιπαίζουν! Ευτυχώς, στες αναπτυγμένες χώρες αλλάσσει λλίο, αλλά πάλε το ταμπού εν τζιαμέ. Ίσως φταίει τζιαι λλίον η ψυχιατρική για τούτο, έν κάμνουν καλή διαφήμηση ή διαφώτιση στον κόσμο να απομυθοποιήσουν λλίο την επιστήμη για τον απλό άθρωπο.
Θα μου άρεσκεν πολλά να μας έγραφες σε πόστ μιάν περιγραφή του τρόπου που διαγνωνει ένας γιατρός κάποιον που θωρεί πρώτη φορά. Να μας έβαλλες μές τον νούν του γιατρού.
Εγω να πω την αλήθκεια ,εσυζήτησα μ ενα φίλο μου τούντη περίπτωση με τους ψυχιάτρους -ψυχολόγους και παραδόξως(?) εσυμφωνήσαμε αρκέτα γλίορα και σχεδόν ολοκληρωτικά.
Εν γεγονος οτι τουντη ομαδα των γιατρων εν την έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση για τον λογο οτι εξετάζουν μια μικρή ομαδα,΄λογω αντικειμενικών δυσκολιων, ατόμων , καταλήγει π.χ σε καποια αποτελέσματα και δημοσιοποιούντα.
Μετα που λλιο τζιερο ,μια άλλη παρατήτηση ,με τον ίδιο αριθμο ατόμων , φκάλλει ενα άλλο πορισμα που αναιρεί το προηγούμενο κτλ με αποτελεσμα ενας αδαης να μεν πιστευκει τουντα αποτελεσματα των παρατηρήσεων που δημοσιεύκουν συχνα οι γιατροί.
Εκτιμω το τμήμα των ανθρωπων που , αν θέλεις , δημιουργουν φάρμακα που γιατρεύκουν τεθκιου ειδους ασθένειες.Τζιαμε μαλιστα.Τζιαμε μπορεί να γινους σιηλιες -θκιο διαγνώσεις, απαγορεύεται όμως να φκάλεις φαρμακο που δεν εν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ(με τα ποστοστα επιτυχιας που οριζονται παγκοσμίως).
Τουτο θα το επεκτείνω και θελω να διαφωνήσω με τπν φίλο μου τον διασπορο στα επαγγέλματα που ανέφερε λέγοντας οτι ο μηχανικός ,αστροφυσικός κτλ δεν εχει κύρια να καμει με την διάγνωση.Έσιη να κάμει με την ΕΚΟΔΟΣΗ ΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ,στο συγκεκριμένο πρόβλημα.Οι διαγνώσεις μπορει ναν πολλες , οι εικασίες ακόμα παραπάνω.
Ενας ομως εν ο προορισμος.Να αποκωδικοποιήσει τα μυστήρια της φύσης.
Αφού αποδείξει οτι η μεθοδος του δουλεύκει ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΚΔΙΔΕΙ.
Τουτη εν η τεραστια διαφορα.
Οσο για την μουσική που ανέφερες , νομιζω οτι εν υπαρχει καν διάγνωση.
Η μουσική εν η επιτομή της ελεύθερης δημιουργίας.Δημιουργίες πολλες, λλιοι όμως εκαταφεραν να “παγιδέψουν” τον ανθρώπινο νου τζιαι να χαραξουν πανω του την μελωδια τους.Τζιε για τουντο λογο υπαρχει η διαχρονική και μη μουσική.
Να κλείσω λεγοντας οτι βεβαίως και η ψυχιατρική είναι επιστήμη , ασχετως αν δεν συμφωνει με τον αυστηρό ορισμο της(επιστήμη=πλήρης και ακριβής γνώση ορισμένων πραγμάτων),
αλλά θα ήταν για μενα η έσχατη λύση για πρόβλημα που αντιμετωπίζω μιας και εν θελω να κάθουμε απέναντι που τον ψυχίατρο , να προσπαθεί με την κουβεντα να καταλάβει το προβλημα μου ,και εν τελει , να τον πιερώνω για καθε επίσκεψη είτε εκαταλαβε είτε εν εκαταλαβε το προβλημα μου.
Δεν λαλω οτι εν εύκολο πραμα αλλα τουτη η αβεβαιοτητα που εγκεται κυρια στο “ταλέντο” του γιατρού εμένα απωθει με τζιε εχω το ως έσχατη λύση
ena, evidence-based, well defined criteria.
dyo, clinical experience.
tria, open mindednesss and the ability for self doubt and self monitoring of clinical decision making.
tessera, na noiazesai pragmatika.
nomizw einai aparaithta gia swsth diagnwsh.
par’ola auta, lathi ginontai kai tha ginontai. sthn psyxiatrikh k se opoia allh eidikothta. alla, ta teleutaia xronia auxanomena, yparxei k accountability k audit – elpizw pws mathainoume k apo ta lathi mas.
Kala exw mia aporia me aformh auto to post: pes oti kapoios exei kata8lipsh , oxi barias morfhs giati na paei se ena psuxiatro o opoios mporei na tou grapsei farmakeutikh agwgh kai na mhn paei se ena psuxologo estw kai an tou parei perissotero xrono na to 3eperasei?Lunete to problhma in the long term h katalhgeis e3arthmenos apo thn farmakeutikh agwgh pou sou exoun dwsei?
Παρακολουθώ από προχτές, με ενδιαφέρον την ‘συζήτηση’ που γίνεται εδώ και χαίρομαι για τις ψύχραιμες κι ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις, τόσο τις δικές σου Psychia, όσο και των άλλων σχολιαστών.
Προσέθεσα μερικά νέα στοιχεία, για το τι συνέβη στην εποχή μας, όταν επαναλήφθηκε το πείραμα κι έτσι δεν θα σχολιάσω κάτι περισσότερο σχετικά μ’ αυτό το θέμα εδώ, πέρα απ’ το ότι δεν θεώρησα ποτέ τους ψυχιάτρους, τσαρλατάνους. Ίσα-ίσα που εκτιμώ απεριόριστα το έργο ορισμένων εξ’ αυτών, όπως ο Franco Basaglia (ενδεικτική εντελώς η αναφορά, αλλά όχι τυχαία).
Απλώς συμβαίνει σε όλες τις επιστήμες, να γίνονται και λάθη κι έχει σημασία να τα λαμβάνουμε (όλοι μας) υπόψη. Ας μην ξεχνάμε ότι το 1989 με περηφάνεια, έγκριτοι επιστήμονες, ανακοίνωσαν την ψυχρή σύντηξη (για να σας πάω σε άλλες επιστήμες), αλλά τελικά αποδείχτηκε.. άνθρακες ο θησαυρός.
Σημασία έχει η τεκμηρίωση. Επειδή η Επιστήμη έχει την ευθύνη της απόδειξης κι αυτό την διαχωρίζει ευτυχώς, απ’ τις Ψευδο-επιστήμες. Δεν θεωρώ λοιπόν ότι γκρεμίζεται συθέμελα μια επιστήμη, όταν βγουν στο φως τα λάθη της, αλλά ότι οφείλουν όσοι ασχολούνται μ’ αυτήν να αναθεωρήσουν ότι θεωρούσαν θέσφατο και να προσφέρουν εναλλακτικά γνωστικά παραδείγματα.
Καλό ξημέρωμα εύχομαι σε όλους σας και .. Psychia, λογικό να μην με ξέρεις. Είμαι παγκοσμίως άγνωστη. 🙂
Σ’ ευχαριστώ και για το link και για την ανάρτηση. Ειλικρινά χάρηκα πολύ που ‘συναντηθήκαμε’ εδώ μέσα.
Θα τα ξαναπούμε..
@chris
Τουτο εν κάτι που τζιε τούτο ετυχε να συζητήσουμε με τουντο γνωστο τζε παλε εσυμφωνήσαμε.
Αμαν εχω καποιο ψυχικό νόσημα , εννα προτιμησω να παω σε ψυχίατρο τζιε οι σε ψυχολογο , να μου δώκει το χαπουι να τελειωνει οσο το δυνατον πιο γλίορα η κατασταση.
Ξερω οτι εν τελειώνει το πραμα με το χάπι αλλα εκαταλαβες το τρόπο σκέψης .
Εν θα μπω στην διαδικασία να καμω 10852 επισκέψεις , να με πιάννει στην κουβέντα ο αλλος τζιαν τα καταφέρει καλως , αν οι να νοιωσω μετα οτι με περίπαιξε τζια να τον πιερωνω τζιε μια φάουσα για καθε επισκεψη.
Ειχα δει δε ,τυχαία , ενα ντοκιμαντερ στην ερτ που εμίλα για παιδια για κατάθλιψη στο Ην.Βασίλειο και Ηπα .Ε πρεπει να σου πω οτι εν εκαταλαβαινες οτι έπασχαν που καταθλιψη γιατι απλα εγελούσαν μονίμως στον περίγυρο τους.
Απλα μια μέρα εβρίσκαν τους κρεμασμένους.Αρα εννεν ευκολο να διαγνωστει η καταθλιψη και δη να παραδεχτει το ιδιο το ατομο οτι πάσχει.
θυμάται κανείς την γρίπη των πουλερικών; την γρίπη των χοίρων που μετον0μάστηκε σε νέα γρίπη ώστε να μην θιγούν οι shoiροι τζαι να συνεχίσουν να πουλάνε το εμπόρευμα τους οι εμπόροι;
ήδη στην γαλλία ενώσεις καταναλωτών βγήκαν δημοσίως και διεκδικούν και με αγωγές από το κράτος την επιστροφή των πάρα πολλών χρημάτων που ξόεδεψε για να προμηθευτεί αυτά τα φάρμακα που αποδείκτηκαν αχρείαστα
αχρείαστα γιατί πολύ απλά ουδέποτε υπήρξε πανδημία
συνωμοσία; πλεκτάνη; μπορεί κάποιος να πει με βεβαιότητα ότι ήταν ή δεν ήταν;
ό,τι και να έγινε η ουσία είναι μια, ο μόνος που κέρδισε πολλά δις από όλο αυτό το ψεύτικο σκηνικό που στήθηκε τρομοκράτησης των ανθρώπων παγκοσμίως είναι οι φαρμακευτικές εταιρείες
μπορεί κάποιος να αρνηθεί ότι ειδικά στις ηπα οι φαρμακοβιομηχανίες κάνουν τρελλά λεφτά γιατί ένα τεράστιο ποσοστό ανθρώπων χαπποπίνουν με συνατγή γιατρού; από πρόζακ ή δεν ξέρω και γω τι γιατί διαγνώστηκαν με διάφορα ψυχιατρικά νοσήματα με απίθανα ονόματα τα οποία υπερδιπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια (εννοώ οι νέες διαγνωσμένες ασθένειες)
από κει και πέρα ναι δεν είμαι σχετικός με το αντικείμενο όπως είσαι εσύ που είσαι γιατρός ψυχιατρικής και είσαι μέσα στα πράγματα
οπότε να σου κάνω μια ερώτηση θεωρείς, ότι όλα αυτά τα νοσήματα που διαγνώσκουν οι ψυχιάτροι ειδικά στον δυτικό κόσμο και περισσότερο στις ηπα φορτώνοντας τον κόσμο με χάπια είναι έγκυρα; θεωρείς ότι τα χάπια είναι η απάντηση σε κάποιον που αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα και θέλει το χαπούιν του ώστε να το ξεπεράσει;
ναι ούλλοι έχουμε πελάρα ως ένα βαθμό, το θέμα είναι πως αυτή η πελλάρα μπορεί να βλάψει εμάς και τους γύρω μας και με ποιο κριτήριο θα μπορεί να πει κάποιος ότι αυτή η πελλάρα αντιμετωπίζεται μόνο με χάπια καταστολής ή δεν ξέρω και γω τι ή με άλλο τρόπο, δηλαδή συμπαράστασης, ψυχολογικής στήριξης κλπ
Paidia apologoumai, epese pollh douleia kai ligos ypnos teleutaiws kai o egkefalos sxedon ekaike. Tha prospathiso na apantiso aurio.
Αντρέα, λες “Εν θα μπω στην διαδικασία να καμω 10852 επισκέψεις , να με πιάννει στην κουβέντα ο αλλος τζιαν τα καταφέρει καλως , αν οι να νοιωσω μετα οτι με περίπαιξε τζια να τον πιερωνω τζιε μια φάουσα για καθε επισκεψη.”
Καταρχάς πηγαίνοντας σε ψυχολόγο, δεν πας για να “πιάσεις κουβέντα”, όπως όταν πας για καφέ με ένα φίλο σου.
Η “κουβέντα” είναι στοχευμένη και συνήθως τίθενται οι κατάλληλες ερωτήσεις που θα οδηγήσουν σε “λύσεις”, ή ερμηνείες. Δεν είναι φάση “με παράτησ εο γκόμενος και πάω για καφέ με τη φίλη μου την Ψύχια, να την πω τον πόνο μου και να κλάψω στον ώμο της”.
Δεύτερον, άλλη αρμοδιότητα του ψυχιάτρου και άλλη του ψυχολόγου. Ο ψυχίατρος είναι γιατρός και θεραπεύει ΚΑΙ με φάρμακα, ο ψυχολόγος δεν είναι γιατρός και είναι μια ειδικότητα που δεν ενδείκνυται πχ σε βαριές ασθένειες όπως σχιζοφρένεια κλπ.
Κι επειδή όλοι μας έχουμε τα θεματάκια μας, ένας ψυχολόγος μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμος, ακόμα και σε ανθρώπους που καθόλου δεν “φαινεται” πως έχουν κάποιο πρόβλημα, αλλά, ω, ναι, όντως έχουν, απλά έχουν μάθει να το κρύβουν ακόμα και από τον εαυτό τους.
Ας μην ακυρώνουμε έτσι έυκολα και με γενικόλογο τρόπο επιστημονικά πεδία που απλά τυχαίνει να μην γνωρίζουμε καλά.
Από κει και πέρα, είναι και προσωπικό το θέμα. Εγώ πχ, αν μπορούσα να επιλέξω (δεν μπαίνει πάντα θέμα επιλογής και μάλλον δεν είναι ο ασθενής αμρόδιος να διαλέξει, αλλά λέμε τώρα), θα προτιμούσα να κάνω 10 χιλιάδες συνεδρίες, παρά να πάρω χάπια.
ε τζαι χέι ρε διάσπορε που εκνευρίζεσαι με κάτι τύπους που μηχανοραφούν ενώ εσύ ο εκνευρισμένος δέχεσαι αμάσητα το τι σου σερβίρεται ως φιλειρηνικός και φιλήσυχος πολίτης που είσαι
την ίδια στιγμή μάλιστα που αγνοείς παντελώς όπως ο ίδιος παραδέχεσαι τον τρόπο που διαγιγνώσκει ένας ψυχίατρος την όποια ασθένεια ή “ασθένεια”
“Θα μου άρεσκεν πολλά να μας έγραφες σε πόστ μιάν περιγραφή του τρόπου που διαγνωνει ένας γιατρός κάποιον που θωρεί πρώτη φορά. Να μας έβαλλες μές τον νούν του γιατρού.”
φαντάζομαι επίστεψες και κατάπιες επίσης αμάσητο το παραμύθι με την γρίπη των shoίρων και φυσικά εμβολίαστηκες αμέσως
όπως και των πουλερικών και των διοξίνων στα κοτόπουλα και ότι άλλη μαλακία σκαρφιστούν οι κερδοσκόποι των χαπποβιομηχανιών για να σου πουλάνε την πραμάτια τους
συνέχισε και άμα εκνευρίζεσαι κι άλλο με τέτοιους τύπους πιες ένα χαππούι θα σου περάσει αμέσως
όπως έγραψα και προηγουμένως και ελπίζω η ψυχία να με λυπηθεί ξανά που έκατσα και έγραψα ώστε να απαντήσει στις μηχανοραφίες που υφαίνω εύκλοες απαντήσεις για όλα δεν υπαρχουν
απλά βάζουμε την λογική μας να δουλέψει κρίνουμε και βγάζουμε συμπεράσματα σωστά λάθος και αυτό σχετικό είναι
από κει και πέρα όπως λέει και η αικατερινή τεμπέλη στο ανανεωμένο της κείμενο το πείραμα αυτό επαναλήφθηκε και είχε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα απλά στην σύγχρονη εποχή της πλήρους κερδοσκοπίας δεν έκαναν εισαγωγή στον ψευδοασθενή που διαγνώσθηκε από τους ψυχιάτρους ως τέτοιους για λόγους οικονομίας
δεν είμαι σε θέση φυσικά να ισχυριστώ ότι η ψυχιατρική είναι δεν είναι επιστήμη υπό την έννοια ότι δεν μπορεί να έχει κλινικά και εργαστηριακά αποτελέσματα σε τεστ
πχ οι ορθοπεδικοί μπορούν να διαγνώσουν ότι ένα κόκαλο έσπασε γιατί εκτός από το γυμνό μάτι υπάρχει και η ακτινογραφία
ενώ στην ψυχιατρική αυτό δεν υφίσταται, αυτό είναι το μεγάλο θέμα εδώ
και ότι πάνω σε αυτή την αδυναμία διάγνωσης και εργαστηριακής επιβεβαίωσης πατάνε οι φαρμακοβιομηχανίες που θέλουν απλά να πουλάνε την πραμάτια τους και ανακαλύπτουν νέες ασθένειες ώστε να βγάζουν κι άλλα χαππούθκια να πουλάνε
χαππούι για πάσα μαλακία και πάσα νόσο που ενδεχομένως να μην υπάρχει καν
εννοείται ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν διαφορετικά την κατάσταση τους πχ την σχιζοφρένεια με άλλο τρόπο εκτός απο φαρμακευτική αγωγή
άλλο αυτό και άλλο να έχεις κάνει εκατομύρια ανθρώπους στις ηπα ειδικά εθισμένους σε σωρεία φαρμάκων αναλγητικών αντικαταθλιπτικών και λοιπα και λοιπά
έτσι μπράβο
το “έτσι μπράβο” άκυρο
πήγαινε αλλού και ενώ έπρεπε να σβηστεί παρέμεινε
@ andreas: dekth h apopsh sou, to xapi mporei na xei mia pio amesh epidrash sigoura k na se kanei na niwseis kalutera. To 8ema omws einai h aitia pou sou prokalese auto to noshma 8erapeutai me thn lhpsh farmakeutikhs agwghs k mono?Den anaferome se baria psuxika noshmata.
@psychia: kales douleies, perimenw thn apanthsh sou opote eukairhseis.
Ανδρέα
Σε παραπέμπω κατ’αρχήν στην απάντηση της Κροτκαγια η οποία θα καλύψει ένα μεγάλο μέρος πολλών επιφανειακών επέτρεψε μου να πω, παρατηρήσεων που κάμνεις όσον αφορά την φύση της δουλειάς του ψυχολόγου και την φύση αυτής του ψυχίατρου.
Ξεκινώ που το τέλος. Για σένα λες εν έσχατη λύση να επισκεφτείς έναν ψυχίατρο. Πότε λοιπόν φτάνεις στην έσχατη λύση? Όταν ένας ή και περισσότεροι τομείς της ζωής σου είναι δυσλειτουργικοί λόγο δυσκολίας δικής σου να αντεπεξέλθεις. Μπορεί να είναι ότι δεν μπορείς να υπάρξεις κοινωνικά με άλλους ανθρώπους, μπορεί να εν ότι εν μπορείς να κρατήσεις μια δουλειά, μπορεί να εν ότι εν είσαι εντάξει στον γάμο σου ή σε άλλες διαπροσωπικές σχέσεις, μπορεί να είναι ότι δεν είσαι εντάξει σε προσωπικές σου υποχρεώσεις, μπορεί να είναι ότι το ενδιαφέρον σου για την ίδια σου τη ζωή εχάθηκε.
Ένεν το πιο εύκολο πράμα να αφήνεσαι στα χέρια ενός ειδικού για την “ψυχή”, έννεν το πιο εύκολο πράμα να παραδεχτείς ότι χρειάζεσαι μιαν τέτοια βοήθεια. Τούτο έχει να κάμει μόνο με σένα και τις δικές σου ανασφάλειες, και όχι με τον εκάστοτε ειδικό και τις ικανότητες του τις οποίες βιάζεσαι να κατακρίνεις προτού καν τον επισκεφτείς. Η ψυχιατρική αποτίμηση εν έχει μόνο να κάμει με ταλέντο, έχει να κάμει και με πολλά χρόνια εξάσκησης της τέχνης της “κουβέντας” και της “αντίληψης”, δύο καίρια στοιχεία για την ομαλότητα της ζωής που ο μόνος λόγος για να τα υποτιμήσει κανείς τόσο απερίσκεπτα είναι γιατί ο ίδιος αδυνατεί να καταλάβει την σημαντικότητα και την δύναμη τους.
Όσο αφορά τις φαρμακευτικές έρευνες, όλες οι έρευνες ανεξαρτήτου φάρμακου περνάνε από τις ίδιες ακριβώς διαδικασίες (δια νόμου) με αριθμό ασθενών αρκετά μεγάλο για να έχουν κύρος τα αποτελέσματα. Δεν αληθεύει πως οι έρευνες για ψυχοφάρμακα έχουν μικρότερο αριθμό συμμετεχόντων από οποιαδήποτε άλλη έρευνα. Το pool των ψυχιατρικών ασθενών είναι πολύ μεγαλύτερο απ’όσο νομίζεις. Δεν αφορά μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού αλλά από 10% μέχρι 50% αυτού. Επίσης δεν αληθεύει αυτό που λες για την ακύρωση προηγούμενων ερευνών. Μία ακύρωση που συνέβηκε πρόσφατα είναι της έρευνας που έλεγε πως τα εμβόλια που βάλλουμε στα μωρά προδιαθέτουν για αυτισμό. Η έρευνα αυτή έγινε το 98 ήταν ελλιπής, και πριν λίγους μήνες αποσύρθηκε. Κατά τ’άλλα αυτό δεν είναι συχνό φαινόμενο. Το να γίνονται ακυρώσεις όμως οι οποίες δεν ισχύουν επιστημονικά είναι δείγμα ωρίμανσης και σωστής εξέλιξης.
Συμφωνούμε ότι το πιο σημαντικό είναι να δίνονται λύσεις, όμως μια λανθασμένη διάγνωση συχνά απαιτεί και λανθασμένες λύσεις. Και μην ξεχνάς και το στίγμα μιας χρόνιας διάγνωσης, ιδίως όταν αυτή δεν ισχύει.
Donna Bella
Έχεις πολύ δίκαιο σ’αυτά που λες.
Chris
Κατ’αρχήν η αντικαταθλιπτική αγωγή δεν προκαλεί εξάρτηση. Όπως και οι πλείστες ψυχοφαρμακολογικές αγωγές δεν προκαλούν εξάρτηση. Τώρα ένα ήπιο καταθλιπτικό επεισόδιο χωρίς προηγούμενο ιστορικό μπορεί να λυθεί μόνο με την ψυχοθεραπεία ή μόνο με φάρμακα, αν και έρευνες δείχνουν πως ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακοθεραπείας για 6-12 μήνες δίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Επίσης μην ξεχνάς ότι δεν έχει όλος ο κόσμος την οικονομική ευχέρεια να πηγαίνει μια φορά την εβδομάδα σε ψυχοθεραπευτή (ανεξαρτήτως backround).
Το θέμα είναι ποιος θα κρίνει τι είναι ήπιο και τι όχι? Και ποιος θα κρίνει την πρόγνωση αυτής της σήμερα ήπιας εικόνας. Σίγουρα όχι ο ίδιος ο ασθενής και σίγουρα όχι ο άμεσος περίγυρος του που μπορεί να κολυμπάει στην άρνηση ή εναλλακτικά στην υστερία όσο αφορά το πόσο σοβαρά ή όχι μπορεί να είναι τα πράγματα. Η αποτίμηση λοιπόν πρέπει να γίνεται από ειδικό. Γι’αυτό πας στον ψυχίατρο.
Κατερίνα
“Δεν θεωρώ λοιπόν ότι γκρεμίζεται συθέμελα μια επιστήμη, όταν βγουν στο φως τα λάθη της, αλλά ότι οφείλουν όσοι ασχολούνται μ’ αυτήν να αναθεωρήσουν ότι θεωρούσαν θέσφατο και να προσφέρουν εναλλακτικά γνωστικά παραδείγματα. ”
Μαζί σου all the way. Φυσικά εκτιμάς το πόσα μπορεί να κερδίσει κανείς από έναν άγνωστο.
OSR
Δεν είμαι αρμόδια να κρίνω το πως δουλεύουν οι συναδέλφοι μου στην Αμερική, καθώς δεν έχω καμία προσωπική εμπειρία. Αυτό που γνωρίζω είναι πως υπάρχει κάτι που ονομάζεται “Cross-cultural psychiatry” και εννοεί πως κάτι το οποίο σε μία κουλτούρα θεωρείται προβληματικό, δεν θεωρείται το ίδιο σε μια άλλη. Άρα αλλάζουν τα κριτήρια διάγνωσης από κουλτούρα σε κουλτούρα. Για παράδειγμα σε κουλτούρες πιο συντηρητικές, όπου ο κόσμος δεν έμαθε να εκφράζει τα συναισθήματα του, το λεγόμενο somatization (δηλαδή να εκδηλώνεται ο ψυχικός πόνος μέσω σωματικών συμπτωμάτων) είναι πιο συχνό απ΄ότι σε άλλες πιο ανοιχτές κοινωνίες.
Στην Αμερική και σε πολλές άλλες δυτικές χώρες, μέσα και οι μεσογειακές, τα πράγματα είναι αρκετά fucked up όσο αφορά τις συνταγογραφήσεις, και εννοώ όσο αφορά τα ψυχοφάρμακα που προκαλούν εξαρτήσεις και εννοώ τις βενζοδιαζεπίνες. Υπάρχουν κοινωνίες πχ στην Ισπανία, που δεν έρχεται κόσμος σε σένα άμα ακουστεί ότι δεν γράφεις benzo!! Και μένεις να ψοφήσεις στη ψάθα! Άκου πράματα?
Δεν συμφωνώ ότι ο λόγος που έχουν αυξηθεί τα ψυχιατρικά διαγνωσμένα νοσήματα έχει να κάνει τόσο με “ψευδοδιαγνωστικές διαδικασίες” αλλά περισσότερο με το ότι το ταμπού έχει μειωθεί σημαντικά σε αυτές τις χώρες και πλέον ο κόσμος είναι πολύ πιο ανοιχτός με την ψυχική του υγεία. Όπως είπα και στον Αντρέα, είναι πολύ περισσότεροι οι ασθενείς μας απ’όσο θέλει η κοινωνία να ξέρει.
Κατά τ’άλλα φυσικά και θεωρώ ότι τα χάπια είναι πολύ συχνά η απάντηση σε έναν άνθρωπο που πάσχει ψυχολογικά, απλούστατα διότι η λειτουργία τους είναι τα (ξανα)επιφέρουν ισορροπία στους εγκεφαλικούς νευροδιαβιβαστές, που η ανισορροπία είναι ο λόγος που κάποιος πάσχει in the first place. Στην πράξη όμως υπάρχουν πολλοί που δίνουν ένα καρατέλλο χάπια εκεί που δεν χρειάζονται ενώ άλλοι δεν δίνουν τίποτα εκεί που χρειάζεται να δώσουν. Και οι δύο μπορούν να κάνουν ζημιά. Οι πρώτοι είναι συνήθως αυτοί που τους έχουν καταπιεί τα βρωμοκυκλώματα της βρωμοφαρμακοβιομηχανίας που θα εθελοτυφλούσα αν έλεγα πως δεν υπάρχουν. Εθελοτυφλισμός όμως είναι και το αντίθετο: ότι όοολοι όσοι δίνουν φάρμακα είναι λόγω των κυκλωμάτων ή ότι η φαρμακοθεραπεία δεν έχει ισχύ επειδή υπάρχει διαφθορά στα κυκλώματα.
“Με ποιο κριτήριο”… τα κριτήρια είναι χίλια δυό. Αλλά ουσιαστικά είναι τρία: 1. Έχει ο ασθενής σοβαρή ψυχιατρική νόσο? 2. Είναι επικίνδυνος για τον εαυτό του ή για άλλους? 3. Έχει επίγνωση της παθολογίας του / δέχεται βοήθεια?.
Κλείνοντας θα ήθελα να σε παρακαλέσω να αποφεύγεις τις προσωπικές επιθέσεις στα σχόλια σου. Ο καθένας δικαιούται την άποψη του. Είμαστε εδώ για να συζητούμε και να κρίνουμε τις ιδέες και όχι τους ανθρώπους. Γιατί μετά η συζήτηση από υγιής γίνεται άβολη και προβληματική. Ευχαριστώ.
Κροτ
Σε ευχαριστώ πολύ για την σημαντικότατη συμβολή σου στη συζήτηση. Παρακαλώ όλους όσους μπήκαν στην συζήτηση να ρίξουν μια ματιά στο διαφωτιστικό σχόλιο της Κροτ.
Μόνο να προσθέσω ότι το θέμα “προσωπικό” αφορά και πόσα σηκώνει η τσέπη κάποιου.
osr
Το ότι στις ΗΠΑ υπάρχει καταναλωτισμός χαπιών εν γεγονός. Τζιαι το ότι υπάρχει παράνοια για ‘επιδημίες’. Τούτον έσιει να κάμει με τη μαζική ψυχολογία της εύκολης λύσης.
Μα το γεγονός τούτο έν ακυρώννει τα θαύματα της ψυχιατρικής τζιαι της ψυχολογίας.
Άλλο ο καταναλωτισμός της ιατρικής, άλλο η επιστήμη τζιαι η πραγματική βοήθεια που προσφέρει.
Ξέρεις, εν εύκολο να βρίσκουμε άρθρα για να στηρίζουμε τις conspiracy theories μας.
Εν τζιαι τούτες καταναλωτική αρρώστεια.
Ονομάζεται persecution complex, τζιαι βοηθά το κάποιος καλός ψυχολόγος.
τέσπα
θεωρώ ότι μιλώ με επιχειρήματα και παραθέτω αυτά που γνωρίζω και επίσης θέτω ερωτήματα προς προβληματισμό για όποιον θέλει φυσικά
γράφεις ψυχία
“Οι πρώτοι είναι συνήθως αυτοί που τους έχουν καταπιεί τα βρωμοκυκλώματα της βρωμοφαρμακοβιομηχανίας που θα εθελοτυφλούσα αν έλεγα πως δεν υπάρχουν. Εθελοτυφλισμός όμως είναι και το αντίθετο: ότι όοολοι όσοι δίνουν φάρμακα είναι λόγω των κυκλωμάτων ή ότι η φαρμακοθεραπεία δεν έχει ισχύ επειδή υπάρχει διαφθορά στα κυκλώματα. ”
όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, σε καμιά περίπτωση δεν είπα το αντίθετο άλλωστε το έγραψα
“εννοείται ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν διαφορετικά την κατάσταση τους πχ την σχιζοφρένεια με άλλο τρόπο εκτός απο φαρμακευτική αγωγή
τα περί κονσπίρασι θίορις τζαι λοιπές παπαριές ”
απλά παίρνω κάποια δεδομένα τα οποία απλά τα προσπεράσες τόσο εσύ όσο και ο τύπος που εκνευρίζεται και τα συνδέω γιατί η πηγή τους είναι η ίδια
η γρίπη των πουλερικών με την παρασκευή ταμιφλού που πουλήθηκαν τρελλά νούμερα παρτίδων με τεράστια κέρδη και στην οποία φαρμακοεταιρεία όλως τυχαίως μεγαλομέτοχος ήταν ο τότε υπουργός άμυνας των ηπα Ράμσφελτ
και προσφάτως η γρίπη των χοίρων το πλέον χοντρό παραμύθι περί πανδημίας και λοιπές παπαριές που πουλήθηκε ώστε να κάνουν τρελλά κέρδη οι φαρμακοβιομηχανίες με την παρασκευή αχρείαστων εμβολίων
αυτά είναι δεδομένα και τα θέτω για προβληματισμό
η μεγαλύτερη συνομωσία είναι αυτή των φιλήσυχων και φιλειρηνικών ηλιθίων που μασάνε απλά ότι τους λέει η τηλεόραση και βρίζουν τους άλλους που προσπαθούν απλά να δουν πέρα από την μύτη τους χρησιμοποιώντας το μυαλό τους
Ρε συ osr σοβαρεύτου μανα μου.Ξερεις οτι μπορείς να εκφραστείς τζιε χωρίς χαρακτηρισμους- βρισιές?
Ξερεις οτι μπορει να μεν εν έτσι τα πραματα όπως τα νομίζεις?
Την αλήθκιεια εν την κατεχεις εσύ.
Ε λοιπόν λαλώ σου οτι ΝΑΙ πιστευκω οτι η νοσος των πουλερικων ηταν πραγματικότητα.Όπως τζιε η νοσος των χοίρων.Μήπως τζιε η νοσος των τρελων αγελαδων ηταν συνομωσία?
Το οτι εν υπήρξε πανδημία οφείλεται και στα μέτρα που ειχαν παρθεί.
Αθυμάσαι ποσα κοτοπουλα εκ΄ρούζαν παγκοσμίως?
Μαλλον εν εκόλλησες τον ιο για να πειστεις.
Παντα που μια κριση κάποιοι φκαίνουν κερδισμένοι.ΠΑΝΤΑ.Ακομα τζιε που την οικονομική.Επειδή δλδ καποιοι κερδίζουν πρεπει να πουμε οτι τουτοι οργανωσαν το δήθεν σενάριο?
Να είμαστε σοβαροι…
Φίλη κροτ να σου πω οτι με τον ψυχολόγο σίουρα εννεν “κουβέντα” που θα κάμεις.Αν όμως δεν βλέπω ή αισθάνομαι την πρόοδο , ε τοτε ,ναι, θα το αντιληφθώ ,εν τέλει, ως κουβέντα. Πλας που θα του πληρωσω και τις επισκέψεις πλας οτι εν θα μπορω ν αποδείξω οτι με “κοροίδευε ” ελέω ,αν θέλεις, ανικανότητας ή έλλειψη εμπειρίας.
Εν αντιθέσει με τον καρδιολόγο ή παθολόγο που θα διανγωσει την βλάβη και θα λάβεις άμεση θεραπεία.Εκει αποκλείεται να μεν καταλαβεις την προοδο έννεν???(στο μοναδικο σημείο που συμφωνω με τον osr 🙂 )
E κατι παρομοιο με τον ψυχίατρο.
Αν σου δωσει φαρμακο και δεν δεις προοδο , ε θα καταλαβεις οτι ο ψυχίατρος δεν έκαμε σωστη διάγνωση.Γλιτωνεις και χρόνο και χρήμα.
@ Psychia
“Όταν ένας ή και περισσότεροι τομείς της ζωής σου είναι δυσλειτουργικοί λόγο δυσκολίας δικής σου να αντεπεξέλθεις. Μπορεί να είναι ότι δεν μπορείς να υπάρξεις κοινωνικά με άλλους ανθρώπους, μπορεί να εν ότι εν μπορείς να κρατήσεις μια δουλειά, μπορεί να εν ότι εν είσαι εντάξει στον γάμο σου ή σε άλλες διαπροσωπικές σχέσεις, μπορεί να είναι ότι δεν είσαι εντάξει σε προσωπικές σου υποχρεώσεις, μπορεί να είναι ότι το ενδιαφέρον σου για την ίδια σου τη ζωή εχάθηκε.
”
Θα σου απαντήσω με μια πρόταση.
Απόγνωση – έλλειψη στόχου στην ζωή σου.
Αλλα με σου φαίνεται παραξενο.Μήπως και στον γιατρό εν παμε οταν ο πόνος φτασει στο μη παρεκει?
Εν θα παεις στο γιατρο αμαν εμφανίσεις μόλωπα τζιας πονείς.Εννα το διαχειριστείς μονος σου.Εννα παεις ομως αμαν σπάσεις το σιερι σου.
Ε σε τουντη περιπτωση το έσχατο εν το κάταγμα.Ετσι και στην περίπτωση του ψυχιάτρου.
¨Οσο για τις έρευνες που γίνουνται επετρεψε μου να διαφωνήσω.
Καθε μελέτη που γινεται ανακοινωνεται το χρον. διάστημα και ο αρ. των ατόμων.Ε παρα πολλές είναι βραχυπρόθεσμες(πολλα λίες μιλουν για πανω που 20 ετη) και ο αρ. ατόμων συνηθως εν καπου στα 200.Ε τζιε λαλουν σου.Οι 100 επιαναν τουντο πραμα τζιαι οι αλλοι 100 πλασιμπο.
Καταλήξαμε στα πιο κατω αποτελεσματα.Ε τζιε φκαίνει ταχα πόρισμα έρευνας.Εμενα μαλλον δημοσιευση εθελαν να καμουν παρα σοβαρη δουλεια.
Πιθανοτητες -σταστικη απ οτι ξερω οι γιατροι εν διδασκουνται οποτε ακομα πιο δραμα η κατασταση….
Τελος να σου πω οτι ειχα ακούσει οτι ενας γιατρος του χαρβαρντ ειπε οτι τα ψυχοφαμρακα ΕΙΝΑΙ εθιστικά.Μαλιστα δε, εγραψε τζιαι βιβλιο επι τουτου.
Σορρυ που εν μπορω να σε βοηθησω με το ονομα του γιατρου, για το πανεπιστημιο ομως ειμαι σιουρος.Αν θελεις ψαξε το.
το ότι κανένας φιλήσυχος και φιλειρηνικός μαλάκοπίτουρας κυπρέος και γενικά δυτικός καναπεδάκιας δεν έμαθε ότι από τον μάρτιο του 2009 μέχρι και τον ιούνιο αλλά και σήμερα ακόμη
ο στρατός της Σρι Λάνκα έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου στρατιωτική επιχείρηση κατά της κοινότητας των Ταμίλ που ζούνε στην χώρα και έχει δολοφονήσει σύμφωνα με επίσημα πιστοποιητικά του ΟΗΕ περί τους 25 με 30 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ανθρώπους και κρατάνε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης 300 χιλιάδες ανθρώπους κατά παράβαση κάθε σύμβαση διεθνούς δικαίου και λοιπές παπαριές
απλά και μόνο γιατί δεν το είπε η τιβι και τα μμεξαπάτησης αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υφίσταται αυτό το απίστευτο γεγονός
Σφαγή χιλιάδων Ταμιλ από τον στρατό της Σρι Λάνκα-”ειρηνευτές” άγγλοι-φωτό βίντεο
http://osr55.wordpress.com/2009/07/28/
το ότι κανένας επίσης φιλήσυχος και φιλειρηνικός μαλάκας κυπρέος και γενικά δυτικός δεν γνωρίζει ότι καθημερινά στην “φιλοδυτική” Σαουδική Αραβία με δικτατορικό καθεστώς που ελέγχει όμως το 3% της οικονομίας των ΗΠΑ γίνονται τα αίσχη ειδικά εναντίον γυναικών από τους μουλάδες
απλά επειδή δεν το λέει η τιβι των μμεξαπάτησης δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται
Σαουδική Αραβία: χιλιάδες Νέντα- ας δούμε λίγο πέρα από την στημένη «ρεαλιστική» μύτη μας- όπως μας παίζουν χορεύουμε;
http://osr55.wordpress.com/2009/06/29/
το ότι επίσης κανένας φιλήσυχος και φιλειρηνικός μαλακοπίτουρας κυπρέος δεν έμαθε για την απεργία στα καφε λα μοτ
απλά επειδή η τοπική τιβι των κυπρέων δημοσιοκάφρων δεν έβγαλε κιχ για την απεργία ανθρώπων που δουλεύουν έξι μέρες την εβδομάδα μέχρι τις 7.30 το βράδυ και παίρνουν μηνιαίως 630 ευρώ ενώ ο κατώτατος μισθός ήταν τότε 790 ευρώ δεν σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν διεκδίκησαν δυναμικά τα δικαιώματα τους και τελικά δυστυχώς δεν πέτυχαν
Video Απεργία στα café la mode- MMεξαπάτησης χέρι χέρι με την εργοδοσία- Εργαζόμενοι σύρονται με την εργοδοσία σε «διαμαρτυρία» !!! http://osr55.wordpress.com/2009/10/29/
VIDEO Απεργία στα café la mode Παρέμβαση στην Μακαρίου 15η μέρα απεργίας 28/10/09 http://osr55.wordpress.com/2009/10/29/
Video Συνέντευξη απεργών των café la mode στο blog 13η μέρα απεργίας ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ http://osr55.wordpress.com/2009/10/27/
το ότι οι φιλήσυχοι και φιλειρηνικοί μαλάκες δυτικοί δεν γνωρίζουν ότι πχ ο πρώην αντιπρόεδρος των ηπα ντικ τσέινι ηγείτο της blackwater που “εργοδοτεί” περίπου 50 χιλιάδες μισθοφόρους επαγγελματίες δολοφόνους παραστρατιωτικούς που “δουλεύουν”και σφάζουν ανθρώπους στο ιρακ στο αφγανιστάν και όπου αλλού πάνε να κάνε μπίζνες το κράτος των ηπα
δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται όλα αυτά
Ποιος κυβερνά αυτό τον πλανήτη; Αθώωση μισθοφόρων αμερικανικού στρατού του αντιπροέδρου των ηπα για σφαγές http://osr55.wordpress.com/2010/01/01/
το ότι οι φιλήσυχοι και φιλειρηνικοί μαλάκες κυπρέοι δεν μαθαίνουν ότι καθημερινά το τι γίνεται στον χώρο της “δικαιοσύνης” από την αστυνομία κλπ κλπ δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται τα αίσχη
Παιχνίδι: Κανε τον δικηγόρο! Κατηγορητήριο και Καταθέσεις μπαγουδο. Εσύ τι θα έκανες; Κέρδισε: δωρεάν ξυλοδαρμό και το μεγάλο μας δώρο!! Αθώωση από έναν εντιμότατο
http://osr55.wordpress.com/2009/04/08/
Ακόμα ένα «αβάσιμο» παράπονο-φωτογραφίες, ιατροδικαστική έκθεση, επιστολές, καταθέσεις, έκθεση επιτρόπου διοικήσεως
http://osr55.wordpress.com/2009/05/30/
και άλλα πολλά και πιο πολλά
δεν χρειάζεται να υπάρχει καμιά συνωμοσία γιατί πολύ απλά τα μεγάλα μυστικά δεν χρειάζονται καμιά προστασία
“Είμαστε ευγνόμωνες στην Washington Post,
στους New York Times, στο Time Magazine
και σε άλλες μεγάλες εκδόσεις των οποίων οι διευθυντές πήραν μέρος στις συναντήσεις μας και σεβάστηκαν τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα, για περίπου σαράντα χρόνια.
Θα ήταν αδύνατο για μας να αναπτύξουμε τα σχέδιά μας για τον κόσμο αν ήμασταν κάτω από τα δυνατά φώτα της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά ο κόσμος είναι πιο προχωρημένος πλέον και είναι έτοιμος να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση.
Η υπερεθνική ύπατη εξουσία από μια τάξη εκλεκτών διανοούμενων και από τις διεθνείς τράπεζες είναι σίγουρα προτιμώτερη
από τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό που εφαρμόζονταν τους προηγούμενους αιώνες”
~David Rockefeller, απευθυνόμενος
στη συνάντηση της Τριμερούς Αρμοστείας, 1991
“Μόνο τα μικρά μυστικά χρήζουν προστασίας.
Τα μεγάλα κρατούνται κρυφά από την λαική δυσπιστία.”
~ Marshall McLuhan, “guru” των media
osr
ο λόγος που δεν σχολίασα τα περί γρίπης των χοίρων είναι επειδή 1. δεν έχουν σχέση με το θέμα του ποστ και 2. δεν έχω κάτι να προσθέσω.Αλλά για να μεν νομίζεις ότι σε γράφω, συμφωνώ απόλυτα ότι η αντίδραση ήταν υπερβολική. Φρόντισαν να πανικοβάλλουν τον κόσμο για κάτι ναι μεν υπαρκτό αλλά όχι σε σημείο να απειλεί το ανθρώπινο είδος. Ούτε εγώ εμβολιάστηκα (από άποψη, όχι επειδή φοβάμαι τις βελόνες – που τις φοβάμαι) και έχω να πω πως οι άδειες ασθενείας που επάρθηκαν λόγω των παρενεργειών του εμβολίου στοίχησαν στον μέσο εργοδότη πολύ περισσότερο απ’ότι η γρίπη η ίδια.
Andreas
Όπως είπα και στον chris “η αντικαταθλιπτική αγωγή δεν προκαλεί εξάρτηση. Όπως και οι πλείστες ψυχοφαρμακολογικές αγωγές δεν προκαλούν εξάρτηση.” Υπάρχουν και κάποιες που προκαλούν, όπως μακροχρόνιες μη-ελεγχόμενες θεραπείες με βενζοδιαζεπίνες. Ο άνθρωπος που αναφέρεσαι είμαι σίγουρη πως είπε πως κάποια από τα ψυχοφάρμακα είναι εθιστικά. Έχω λόγο να τον ψάξω, ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος είναι που έγραψε βιβλίο για τα ψυχοφάρμακα και τις παρενέργειες τους.
Για τις έρευνες: Αλίμονο αν όλες οι έρευνες που εγίνουνταν ήταν των 20 και των 40 χρόνων! Συνήθως αυτές που διαρκούν τόσο ασχολούνται με παθήσεις στο γενετικό επίπεδο και έχουν στόχο την καλύτερη κατανόηση των ψυχιατρικών παθήσεων όπως και την σωστότερη διάγνωση τους στο μέλλον με γενετικές μεθόδους. Όταν όμως μιλούμε για φάρμακα, φαντάστηκες να ανακαλυφτεί το πιο αποτελεσματικό φάρμακο κατά του καρκίνου τζαι να κάμει μιαν 20ετία το μίνιμουμ να φκει στην αγορά? Οι έρευνες των 200ων ατόμων που λες εσύ, γίνονται συνήθως σε τοπικό επίπεδο (ας πούμε στην επαρχία Λευκωσίας) για να έχουν ισχύ, και γίνονται για να συγκρίνουν την αποτελεσματικότητα 2 ή περισσότερων ουσιών που ενδείκνυνται για την ίδια πάθηση. Πχ 2 ή περισσότερα αντιψυχωσικά. Για καινούρια φάρμακα που βγαίνουν στην αγορά γίνονται έρευνες πολύ μεγαλύτερης διάρκειας με πολύ μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων.
Τέλος, “antidepressants are not bullets of magic”. Δεν πρόκειται να σου λύσουν τα προβλήματα σου που την μια μέρα στην άλλη που μόνα τους, απλά θα σε διευκολύνουν στο να καταφέρεις να βάλεις εσύ μια τάξη στη ζωή σου. Επίσης δεν είναι σίγουρο ότι το πρώτο που θα δοκιμάσεις θα σου κάνει. Δεν υπάρχει τρόπος να το προβλέψεις αυτό διότι ο εγκέφαλος του κάθε ενος μας εν ένα εντελώς μοναδικό περίπλοκο κατασκεύασμα. Δίνεις κάποια από τις θεραπείες πρώτης γραμμής που φέρνει αποτελέσματα στους περισσότερους που την δοκιμάζουν and you hope for the best. Αν η θεραπεία με το πρώτο δεν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, δεν σημαίνει απαραίτητα πως έχεις λάθος διάγνωση. Πιθανότατα απλώς να χρειάζεσαι κάτι άλλο ή κάτι έξτρα. Αυτές και πολλές άλλες παραμέτρους σου τις εξηγά ο ψυχίατρος από την αρχή. Ο παθολόγος από την άλλη, πιθανότατα δεν τις ξέρει επειδή δεν είναι η δουλειά του αυτή. (Τον παθολόγο τον αναφέρω σαν παράδειγμα, επειδή γιατροί άλλων ειδικοτήτων συνταγογραφούν ψυχοφάρμακα ανεξέλεγκτα χωρίς να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις ως προς την λεπτή και συχνά επικίνδυνη φύση της ψυχοφαρμακευτικής αγωγής.)
Και φυσικά, αν δεν είσαι ευχαριστημένος από τον θεραπευτή σου, 1. το συζητάς μαζί του ή 2. τον αλλάζεις.
Μια μικρή μόνο παρέμβαση θα κάνω, επειδή δεν μου πάει να μην το διευκρινίσω. Έγραψε η Кроткая ένα σχόλιο στο οποίο γενικώς συμφωνώ, απλώς σε ένα σημείο, δηλαδή εδώ:
ο ψυχολόγος .. είναι μια ειδικότητα που δεν ενδείκνυται πχ σε βαριές ασθένειες όπως σχιζοφρένεια κλπ.
..θα ήθελα με πολύ σεβασμό να εξηγήσω, πως εξαρτάται απ’ το πλαίσιο . Δηλαδή, Кроткая, για να καταλάβετε, εγώ μόνο με ανθρώπους που είχαν σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή κτλ δούλευα (σε Κέντρο Ημέρας, σε τμήμα Οξέων κ.α). Όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοι δηλαδή. Ίσως έχει περάσει η αντίληψη πως οι ψυχολόγοι έχουν κυρίως γραφεία κι ασχολούνται με light ας πούμε περιπτώσεις, αλλά δεν είναι πάντα έτσι.
Και για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, υπάρχουν και Επιτροπές πρώην Χρηστών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας κι Επιζώντων της Ψυχιατρικής, που δεν χρειάζονται κανέναν απολύτως ειδικό, για να λειτουργούν. Tα καταφέρνουν και χωρίς τη βοήθεια μας, στα πρότυπα των άλλων (γνωστών σε όλους μας), Ομάδων Αυτοβοήθειας. Όπως υπάρχουν και ομάδες ψυχικά πασχόντων, που μπορεί να δέχονται να ‘δουλέψουν’ με κάποιους ειδικούς της ψυχικής υγείας, αλλά δεν δέχονται να πάρουν φαρμακευτική αγωγή. Όλα είναι σχετικά.
Αυτά τα λίγα και ας με συγχωρήσεις Psychia που ‘ξανανοίγω’ το θέμα, αλλά μου φάνηκε σημαντικό να το ξέρουν αυτό οι άνθρωποι που με διάθεση να καταλάβουν και να μάθουν, σε διαβάζουν.
Καλό βράδυ σε όλους σας!