Το Καλύτερο Κομπλιμέντο
18/07/2008
– No offence, but I have to ask… are those real?? (για τα βυζιά μου μιλάμε τώρα)
– Yes 🙂 (με περηφάνια)
– Wow!!
Γιατί ήταν το καλύτερο κομπλιμέντο;
Γιατί προήλθε από γυναίκα.
Στρέιτ γυναίκα.
She made my whole week.
Γουάου λοιπόν!
(Wonderbra παιδί μου, wonderbra!)
—————
Χάλασε το φραπετήρι και με κυρίευσε μέγιστος πανικός. Άλλο πάλι και τούτο! Καλύτερα βυζί ψεύτικο παρά φραπετήρι χαλασμένο στην ξενιτιά! Ούτε στον εκθρό μου να μην τύχει να’χει τέτοια τύχη!
Πετάχτηκα πάνω καταϊδρωμένη.
Οι εφιάλτες έχουν κυριεύσει τον ύπνο μου!
Καλή μας μέρα!
23 Comments
leave one →
Να δούμε κι’ εμείς να κρίνουμε, δεν δεχόμαστε τίποτα χωρίς αποδείξεις!
Όσον για τους άλλους, τους εφιάλτες, ένα έχω να πω: Γριστέ τζαι Παναία μου τζι’ αν εν κακό εξόριστο.
Πριν μερικά χρόνια ήταν μια καθηγήτρια Κυπραία από τα κοκκινοχώρια ,ήταν λίγο νούμερο και έλεγε δτα παιδιά μεσα στη τάξη ότι το τέλειο στήθοςπρέπει να χωράει στο ποτήρι της σαμπάνιας .Τότε τη σαμπάνια δεν την βάζανε στα μακρόστενα ποτήρια .Φυσιικά αυτής χώραγε ακριβώς .(Ηταν νούμερο γιατί έκανε πολλές βλακείες φαντασίες)Κάποιοι καθηγητές της κόρης μου με είχαν ρωτήσει αν έχουμε και άλλες στη Κύπρο σαν αυτή αλλά τους είπα όχι μια είχαμε και σας τη στείλαμε για να μην κλαίτε.
Ψυχία δεν έχεις καμία σχέση με την αποπάνω,απλά το θυμήθηκα.
wow… Δεν δυστάζω να δηλώσω ότι τα βυζιά είναι το φετίχ μου! 🙂
*διστάζω και όχι δυστάζω (άκουσα για βυζιά και τα έχασα!)
Σταλαματιά, διερωτώμαι γιατί χρειαζόταν η διευκρίνηση στο τέλος του σχολίου σου :))
Πένητα εμεις είμαστε ψωνάρες ΟΧΙ ΝΟΥΜΕΡΑ
Μα γιατρέ μου μας φανερώννεις τα φυσικά σου χαραχτηριστικά; Το μπλογκ είναι όπως τη ραδιοφωνικήν εκπομπήν. Ο καθ’ένας φαντάζεται τον εκφωνητήν με τον δικόν του ιδιαίτερον τρόπον, σαν να είναι ήρωας ενός βιβλίου. Τωρά που μας έβαλες εικόναν πραγματικήν, σαμποτάρει την abstract ιδέαν που έχουμεν για σέναν την άυλην, χωρίς χαραχτηριστικά και ιδιαιτερότητες αθρώπινες. Ξαφνικά συνειδητοποιούμεν πώς είσαι ανθρώπινον όν, και όχι νούς που υλικά άπιαστα. Τί θα κάμουμεν τωρά; Θέλουμεν refund.
Κακομούτσουνε πίστευε και μη ερεύνα!
Σταλαματιά προσωπικά είμαι και τα δύο 😉
Harisss είσαι πολύ πρωτότυπος άντρας :Ρ
Διάσπορε μεν μου πεις πως εσοκαρίστηκες που ο (θηλυκός) νους μου από άπιαστα υλικά διαθέτει στήθος (και χέρια – i have to type somehow)! Είσαι σχετικά πολύ νέος στο μαγαζί μου. Έχω “φανερώσει” άπειρες φορές τα κάλλη μου 🙂
Είμαι όντως νέος στο μαγαζί και δέν έχω διαβάσει όλα τα κείμενα ακόμα, είσαι πολλά prolific!
Πάντως, μαγεία του μπλογκινγκ είναι καιν η ομίχλη που τυλίγουμεν τον εαυτό μας και οι περιστασιακές αποκαλύψεις του πραγματικού περιεχομένου του μυαλού και του σώματος.
file diaspore,
h agaphmenh mas giatros ofeilw na enhmerwsw oti exei epideiksei polles fore oti einai apeirou kallous,,,,
ai omixlai kai ai loipai istoriai peri agriwn einai elaxistws ikana pragmata dia na kalypsoun ta 8eia kallh mias proswpikothtas opws h despoinis psyxia
Αν δεν δούμε δεν πιστεύουμε!
Γεια σου συναδελφε!
And let the mediterranean lines shine!:)
Τους αγωνιστικους μου χαιρετισμους!
και γω αν μου δειξεις τα βυζια σου ,θα σου δειξω το πουτσο μου
σιγουρα εισαι σαυρα που δε βλεπεσε καιγραφεις μαλακιες για κλικ
Κι εσύ τι ζόρι τραβάς;
Α κατάλαβα… σκουληκάκι.
Ο κάλλος δεν πάει στα βουνά. Πάει στον εγκέφαλο.
Ε, άμα ισχύει αυτό, τότε έχουμε αργήσει να σε γνωρίσουμε από κοντά! 😉
(Δρ Ψωνάρα indeed, χε χε χε χε)
Εχμ, σχολίαζα το κείμενο του ποστ, απλά το διευκρινίζω…
Pantws gia to xtupitiri pigaine sto ikea egw edw stis ksenities apo ekei to pira!!! Eisai kai stin patrida tou!!!
Αν δεν δούμε δεν πιστεύουμε.
“Αν δεν δούμε δεν πιστεύουμε”
Τστστστς
Κατάντησε κλισέ!
Άπιστοι Θωμάδες.
Κι εγώ που άκουσα για ωραία βυζιά και λιγώθηκα τι κάνω τώρα; Τι κάνω που τα χέρια μου με τρώνε για να δοκιμάσουν το σχήμα τους και τη σκληράδα τους και η γλώσσα μου τη ρώγα τους; Πω πω τι μού έκανες πρωί-πρωί! 🙂